Μυρτώ Χριστοδούλου, το γένος Βαλίδη
Η προσφυγική μνήμη ως εμπειρία στο Λόγο και την Τέχνη Όλες αυτές τις μέρες παρακολουθώντας τις εργασίες αυτού του τόσο ενδιαφέροντος Συνεδρίου, είχα μ’ έναν τρόπο ησυχάσει. Η θλίψη μ’ άλλα λόγια, ήταν ελεγχόμενη, αφού σχεδόν σε όλες τις εισηγήσεις πρωταγωνιστής ήταν το μακρινό παρελθόν, φωτισμένο από την έρευνα και το στοχασμό των δεκάδων εισηγητών, ένα παρελθόν που είχαμε επιτέλους την ανάγκη να προσδιορίσουμε, να περιγράψουμε και να αναγνωρίσουμε, προκειμένου να καταλάβουμε τι ακριβώς παίχτηκε και χάθηκε στη Σμύρνη και στην ευρύτερη περιοχή της Μικράς Ασίας, δυο γενιές πριν από εμάς, ως πολιτισμός, κοινωνική και οικονομική ζωή, καλλιτεχνική δημιουργία. Στον ιστορικό χρόνο, ενενήντα χρόνια, δεν είναι δα και τόσο μεγάλο διάστημα, ειδικά αν τοποθετηθούν στο πλαίσιο της μακραίωνης ελληνικής ιστορίας.